• Nazareth, Sectie E, kadastraal perceel 134 (deels)

• Voor de bouw van de bunker werd een perceel landbouwgrond onteigend ter grootte van 1 are 62 ca aan zuidkant van een perceel landbouwgrond langs de noordkant van de Groenstraat. Het perceeltje werd ontnomen 18.80 meter van de westelijke rand van het perceel.
• Gezien dit onteigende perceeltje E134 (deels) gelegen is tegen de openbare weg, was er geen sprake van tijdelijke of permanente erfdienstbaarheden.
• Het onteigende perceeltje en alle bijhorende percelen gebruikt voor de permanente en tijdelijke erfdienstbaarheden maakten deel uit van een grote onteigeningsakte gericht aan de Commissie van Openbare onderstand van de Stad Gent die hier heel wat gronden in eigendom had. Dit omvatte onder andere nog de onteigeningen en erfdienstbaarheden van de bunkers A6, A7, A8, A9, A10, A11, B6, B7, B8, B9 en C4. Daarnaast omvatte deze ook nog de erfdienstbaarheden van de bunker A5. Deze totale akte was goed voor 20055 BEF waarvan de onteigening en erfdienstbaarheden voor de bunker A10 een gedeelte van 1715 BEF op zich nam. Ook op deze grote akte zat een intrestclausule van 5% per jaar wat neerkwam op de totale akte 1002.75 BEF per jaar en voor deze kleine deelakte op zich 85.75 BEF.
• Deze grote akte werd verleden op 24 Februari 1936 (bijna een jaar later dus dan de meeste andere aktes in deze regio...).
• Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.

• De originele situatie is vergeleken met toen in feite nog altijd niet veranderd.
• Het veld waar ooit werd onteigend is nog altijd terug te vinden als E134a in plaats van toen E134. Daarnaast bestaat er nog altijd een veldje met de grootte van het ooit onteigende perceeltje met de bunker A10 op met perceelnummer E134b.
• Het originele perceeltje, huidige E134(b) zal in 1961 in elk geval al opnieuw verkocht geweest zijn gezien het toen al niet meer op de lijst van nog niet verkochte bunkers stond.

• De bunker ligt langs de rechter kant van de Groenstraat, komende van de Roombaardstraat.

• De bunker stond in de voorlinie tussen steunpunten Astene en Eke in een groepje van drie voorliniebunkers kort bij elkaar. Hij staat tussen A9 (930 m), A11 (180 m) en A12 (325 m).
• Hij stond in feite in hoek opgesteld met de bunker A11.
• Deze beide zwaardere mitrailleur-mobiele C47 antitankbunkers namen beiden een kleinere antitankgracht onder vuur zuidwestelijk van het kruispunt van Roombaardstraat en Oudenaardseheerweg.
• De bunker A10 nam hierbij zowel het kruispunt tussen vorige twee wegen onder vuur alsook het terrein tussen Oudenaardseheirweg en de eerder gemelde beperkte anti-tankgracht (die heden allicht nog deels in origineel tracé zal bestaan als de Beerhofbeek = Moerbeek).

• Eén kamer en een sas.

• De bunker was standaard voorzien voor de opstelling van een Maximmitrailleur.
• Daarnaast was hij eveneens voorzien om een Hotchkiss- of Coltmitrailleur te kunnen opstellen.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• De hoeken zijn afgewerkt met baksteen en het geheel is gecementeerd geweest met het motief van kleine bakstenen. Daarna is het bunkertje vermoedelijk roze-rood en in dit geval nog meer waarschijnlijk wit geschilderd.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• Vooraan was er een schietgat verborgen als een vals raam.
• Dit zou origineel verborgen worden achter houten luiken, openend in 2 richtingen, elk 0.50m x 1.40m (BxH). Op deze houten luiken zouden dan bijkomend houten raamprofielen bevestigd worden om het geheel nog meer het uitzicht van echte ramen te geven. Toch heeft de ondergrond van deze nepramen bij deze bunker geen randen, zitten deze ook niet dieper uitgewerkt en zijn er geen dorpels. Het mysterie van deze merkwaardige camouflage is allicht te zoeken in de Franstalige prijsbestek van bouwfirma B die alle luiken voor de gecementeerde bunkers letterlijk heeft uitgevoerd in gegalvaniseerd plaatstaal, allicht zonder enig houtwerk. De ramen zullen in dit geval dan ook geschilderd geweest zijn op deze staalplaten. Gezien deze platen beperkt waren van dikte, diende er ook geen extra diepte voor gespaard te worden om ze niet te ver naar voor te laten uitsteken op de voorgevel als camouflage van de betrokken schietgaten.
• Het structuurtje telt voor de rest geen extra valse ramen.
• De dakstructuur was opgetrokken met hout als een zadeldak dat was bedekt met asbestleien. In het originele bestek is nog sprake van rode Boomse pannen.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
• In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
• Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
• De elzenhaag tussen de bunker en de straat moest ten allen tijde bewaard blijven.
• In december 1934 zou er op project B nog een correctie volgen op heel wat van de bestaande plannen. Zo zal worden gevraagd het dakniveau met 30 cm te verlagen en de bunker op die wijze 30 cm dieper in de grond te steken. Hiervoor dienden bijkomend alle ventillatiedoorgangen en granaatwerpgaten gecorrigeerd te worden binnen het op te richten gebouw. Om dit nieuwe niveauverschil te corrigeren diende bijkomend in het sas een betonnen trap voorzien te worden met 2 treden en een bijkomende sterfput.
• Het bunkertje had het uitzicht van een bijgebouwtje bij de boerderij aan de overkant van de weg. Dit boerderijtje bestaat nog altijd in sterk herbouwde vorm zuidwestelijk van het bunkertje. Dit laat dan ook vermoeden dat het bunkertje allicht ooit wit geverfd zal geweest zijn in plaats van het eerder gemelde rozerood.

• De bunker is maar gedeeltelijk vrij. Het schietgat is vrij, de toegangsdeur is heden heel beperkt vrijgemaakt.

• Er zijn allicht geen directe sporen van strijd.
• Echte schade uit de meidagen valt ook niet te verwachten op dit gedeelte van de bunkerlinie dat ook nooit echte strijd heeft gekend en amper bezet is geweest.

• Het bunkertje maakt samen met de bunkers A11 en A12 deel uit van een verdediging op de lager gelegen Beerhofbeek. Deze beek is mogelijks in de periode van de bouw van de bunkerlinie bijkomend rechtgetrokken. Dit was een belangrijke anti-tankhindernis met bijkomende mogelijkheden tot het vormen van een overstromingsgebied. Dit bekenstelsel liep zelfs volledig zuidelijk mee rond het steunpunt Eke.

• Het bunkertje zijn aandeel in het bouwproject B bedroeg origineel 40.026,25 Bef. Dit was op zich al een zeer kleine misrekening want op basis van gerekende hoeveelheden en eenheidsprijzen zou men tot een prijs van 40.024,15 Bef hebben gekomen. Met inbegrip van wat gemeenschappelijke kosten zoals onder andere de niet individueel verdeelde beplantingen moet deze prijs allicht opgetrokken worden tot 40.151,25 Bef. Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 40.301,25 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.

Foto's van deze bunker

Foto's anno 1990 - 1995 : Collectie Guido De Jong - Simon Stevin Stichting